Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Το παράθυρο της ζωής

Η ζωή είναι ένα παράθυρο 
και στο πρεβάζι του εμείς είμαστε τα γλαστράκια.


Φαινομενικά όλοι είμαστε ίδιοι, 
ένα γλαστράκι δηλαδή είναι ο καθένας που ίσως να ανθίσει αν το φροντίσεις σωστά.
Όμως ουσιαστικά είμαστε πολλοί διαφορετικοί.
Διαφέρουμε ανάλογα με το πόσο μπορούμε να χαμογελάμε στον ήλιο 
και να αντέχουμε την παγωνιά της ζωής, 
το χιόνι στις καρδιές κάποιων ανθρώπων 
ή την υπερβολική ζέστη χωρίς κάποιος να μας δροσίσει με μια στάλα ευτυχίας. 
Ακόμα και το αν προτιμούμε το “μέσα” ή το “έξω”,
 ακόμα και αυτό μας κάνει να διαφέρουμε.
Μα όσο ίδιοι και αν είμαστε ή όσο διαφορετικοί, 
σε όλους αξίζει η ίδια φροντίδα και ίδια αγάπη 
για να ομορφύνει αυτός ο κόσμος με τον ανθό του κάθε ανθρώπου. 
Και τότε που ξέρεις ίσως παρασυρθεί και το παράθυρο 
 και μας δώσει μια καλύτερη θέα.

 Πηγή: http://myverysecrethoughts.wordpress.com/

Τι είναι ευτυχία (Θανάσης Βέγγος)

Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.


Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια… 
Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, 
θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν 
και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. 
Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν…
Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις… 
Θανάσης Βέγγος

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Η αγάπη είναι δώρο...


Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο, 
ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα.
Προσφέρεται ακόμα και όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν 
και δεν την εκτιμούν.
Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, 
αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε…
Λεο Μπουσκάλια

Ηλιοβασίλεμα

 Τι λόγια να βρεθούν, πεζά γι' αυτή την μαγεία;




Καλότυχη είναι η θάλασσα που μπορεί και ταξιδεύει διαρκώς.


Ένα καράβι που 'ναι...

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Μάθε ν΄αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη. “Γ. Ρίτσος”


Αν έχεις αγάπη....


(απόσπασμα από το βιβλίο "Αφού μεγάλωσες ... καλά να πάθεις!" του Π. Βενέτη)

Η αγάπη είναι το πιο ωραίο συναίσθημα. Μοναδικό!
Σε πλημμυρίζει ολόκληρο.


Είτε δίνεις είτε παίρνεις αγάπη, σχεδόν δεν έχει διαφορά σ' αυτό που νιώθεις.
Οποιαδήποτε αγάπη, (αδελφική, πατρική, φιλική, ερωτική).
Το ύφος (ίσως και η ορμή) αλλάζει.  Το συναίσθημα είναι το ίδιο και εξίσου συναρπαστικό.
Αρκεί ν' αξίζεις να σ' αγαπήσουν και να μπορείς ν' αγαπηθείς.
"Αξίζεις" δεν είναι μια στατιστική ιδιότητα. 
Είναι μια δυναμική, εξελισσόμενη ιδιότητα.
Στηρίζεται στο πως δρας, περισσότερο από το πως είσαι 
(ΠΡΟΣΟΧΗ: όχι το ποιός είσαι, γιατί αυτό επηρεάζει αποφασιστικά τις πράξεις σου, 
άρα και την αγάπη).
Και το πως δρας δεν είναι μια στρατηγική που καταστρώνεις μόνο για να σ' αγαπήσουν. 

  Γι' αυτό μην ψάχνεις το μυστικό για να σ' αγαπήσουν.
Η ΑΓΑΠΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΙΕΤΑΙ
(Όταν φτάσεις να την απαιτήσεις, γύρνα γρήγορα μέσα σου και αναρωτήσου. 
Τι δεν κάνεις σωστά;

Η ευτυχία έχει γίνει πια μια ανάμνηση...

Η αντίδραση κοχλάζει στα σπλάχνα του σκοτωμένου φεγγαριού.
Το χαμόγελο πέταξε πάνω απ’ τις σιωπηλές κοιλάδες.
Το παρελθόν είναι τώρα μια παλιά ανάμνηση.
Το κερί λιώνει στο σταυροδρόμι των σκοταδιών.
Οι πεταλούδες χορεύουν σαν ξωτικά
που περιμένουν την νύχτα για να το γλεντήσουν.
Η ανυπομονησία κρυμμένη στην σκιά,
γελά για μια ακόμη φορά.


Η αδικία τυλίγει τους δίκαιους με το αόρατο πέπλο της.
Το σκυλί του πόθου αντηχεί στην νυχτωμένη μέρα
και η βροχή στο πλακόστρωτο απαντά.
Στο υπόστεγο το κλάμα μια σταγόνας διαλύθηκε
φοβούμενη την ανεμοθύελλα.
Η ευτυχία έχει γίνει πια
μια ανάμνηση στα φωτεινά μάτια των ανθρώπων.

Είσαι ότι αγαπώ...

Παίρνω την εικόνα σου, πάρε την δική μου.
Να είμαι μέσ’ στην σκέψη σου, να είσαι στην ψυχή μου.
Παίρνω την ανάσα σου, πάρε την πνοή μου.
Είσαι ότι αγαπώ, είσαι η ζωή μου ! 

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

LOVE IS NOT ABOUT WHO U LIVE WITH.... 
IT IS ABOUT WHO U CAN'T LIVE WITHOUT!!!



Τίποτα σ’ αυτή την ζωή
δεν έχει μεγαλύτερη ανάγκη από φροντίδα όσο η αγάπη.
Αν την παραμελήσεις, θα σ’ εγκαταλείψει.
Αν δεν της δώσεις, θα σου στερήσει.
Και τελικά…
Θα εισπράττεις πάντα αυτό που καταθέτεις. 


Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Η ανάγκη της νύχτας

Χαμένη σ’ έναν κόσμο δικό μου…
Η νύχτα με κρύβει στην αγκαλιά της
και τ’ αστέρια φωτίζουν τον δρόμο της φαντασίας μου.
Η λάμπα δίπλα μου τρεμοσβήνει και σε λίγο θα πάψει να δίνει φως
παίρνοντας μαζί και κάθε ελπίδα μου.
Όνειρα που χάνονται και παλεύουν στον χρόνο χωρίς προοπτική
και αγώνες από πριν ηττημένοι
είναι με λίγα λόγια όλη η ζωή μου. 


 

 Όλα κρύβονται μέσα στις τελευταίες φλόγες
και στο απέραντο χάος του σκότους,
συντροφιά με απεγνωσμένες φιλοδοξίες μου.
Η μόνη μου διέξοδος…
Η ανάγκη της νύχτας,
μιας νύχτας φιλόξενης για μένα και τις σκέψεις μου.

Σ΄αγαπώ πολύ !

Δυο λόγια έχω μόνο να σου πω…
σε νοιάζομαι, σε θέλω και σ’ αγαπώ πολύ ! 


Θα ήθελα να ήμουν ένα δάκρυ...


να γεννιόμουν στα μάτια σου,
να ζούσα στο πρόσωπό σου
και να πέθαινα στα χείλη σου.


Με πονάει η σκέψη...

...πως ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων
έχασε μια για πάντα την αθωότητα
και γνώρισε την φρίκη ! 



...ποτέ όρια

Στα αισθήματα μπορεί κάποιος να επιβάλει σιωπή
αλλά ποτέ όρια!

Η ζωή μοιάζει με βιβλίο...


Στην ζωή μετράνε περισσότερο τα ΟΧΙ


Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Μια μόνο αγάπη

Ακόμη κι αν κατακτήσω ολόκληρη την γη,
για μένα θα υπάρχει μία μόνο πόλη.
Σ’ αυτή την πόλη θα υπάρχει για μένα ένας μόνο άνθρωπος,
μία μόνο αγάπη.


Η λάμψη, η χαρά και το πολυτιμότερο στολίδι όλου μου του βασιλείου.

" Χρόνος... "


στιγμή που ξέχασε 
πως να σβήσει
σταλαγμίτης του εφήμερου

δεν υπάρχω
εσείς με επινοήσατε

χρόνος είμαι 
δίοπτρα του κενού σας

Αφιερωμένο.....

                                                                  

                                                                       ...σ’ όλους αυτούς
                                                                    που πίστεψαν κάποτε
                                                                      ότι η ιδανική αγάπη
                                                                  είναι ένα άπιαστο όνειρο.
                                                                  Μερικές φορές τα όνειρα
                                                                      βγαίνουν αληθινά !