Όλοι φεύγουν…
Ύστερα από την άνοιξη, την δροσιά της νιότης.
Τώρα πια δεν μένει τίποτα.
Μόνο βροχή.
Μια βροχή που βαρέθηκαν να σηκώνουν τα σύννεφα
στις γκρίζες σακούλες τους.
Και την πέταξαν άστοργα στην γη,
για ν’ ανακατευτεί με το χώμα.
Κι ύστερα ;
Κι ύστερα το τελευταίο αντίο.