Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

" Το τελευταίο αντίο "


Όλοι φεύγουν…
Ύστερα από την άνοιξη, την δροσιά της νιότης.
Τώρα πια δεν μένει τίποτα.
Μόνο βροχή.
Μια βροχή που βαρέθηκαν να σηκώνουν τα σύννεφα
στις γκρίζες σακούλες τους.
Και την πέταξαν άστοργα στην γη,
για ν’ ανακατευτεί με το χώμα.
Κι ύστερα ;
Κι ύστερα το τελευταίο αντίο.

" Ευτυχία "


Τώρα καταλαβαίνω γιατί η «ευτυχία» είναι τόσο σπάνια στον κόσμο…
Οι ιδεολόγοι την τοποθετούν πολύ ψηλά,
οι υλιστές πολύ χαμηλά
και αυτή βρίσκεται δίπλα μας.

" Αθώος πολίτης "


Λυπάμαι πολύ για το άδικο τέλος,
αλλά και για την άδικη ζωή.
Γιατί είμαι αυτό που λένε «αθώος πολίτης».
Φοβάμαι πολύ τους εχθρούς,
αλλά και τους συμμάχους.
Γιατί δεν μπορώ να τους σταματήσω
και γιατί ξέρω πως αυτοί ποτέ δεν υπήρξαν αθώοι.