" Το τηλέφωνο "

Μια ελπίδα αλυσοδεμένη στο σκληρό κουδούνισμα του τηλεφώνου.

Υπομονή…

Το χέρι χάιδεψε τ’ ακουστικό

κι έμοιαζε σαν να προσπαθούσε να εξιχνιάσει τους αριθμούς.

Το σκληρό κουδούνισμα δεν ήχησε την προσμονή.

Αντίληψη μηδέν.

Μια ιστορία πάνω στο παραβάν της θεατρικής υποκρισίας.

Το χέρι της πρόσκαιρης αποκαρδίωσης άγγιξε την άρρωστη στιγμή.

Το ίδιο κάθε φορά που κάποιο κουδούνισμα έρχεται στην σκέψη.

Κάθε φορά που αυτό το ίδιο κουδούνισμα γίνεται πάλι ιστορία.