Βροχή... / Rain...

Στάζει ο ουρανός...
Στάζουν τα μάτια μου...
Γκρίζα σύννεφα...
Γκρίζα θλίψη...
Κάτι πονάει απόψε...
Παίρνω το όνειρό μου απ’ το χέρι...
Κατάφορτο το μυαλό στιγμές που πρωταγωνιστείς...
Βόλτα στη βροχή...
σεργιάνι στους μουσκεμένους δρόμους...
Τι να φοβηθώ;
Το κρύο ζει μέσα μου...
Παγώνει η ψυχή μου ακόμα και μέσα στο πιο ζεστό κατάλυμα...
Ας βραχώ...
Να ξεπλυθούν τα λάθη μου...
Να κυλήσουν στην άσφαλτο...
Να μπερδευτούν με τις στάλες τις βροχής...
Να στεγνώσουν και να χαθούν...
Ψάχνω ουράνιο τόξο...
Λύσεις...
Πουθενά χρώματα...
Πουθενά απαντήσεις...
Μόνο γκρίζο...
Παντού...
Πόσο θα’ θελα μια αγκαλιά σου τώρα...
Δεν έχεις τις λύσεις ούτε και συ...
Το ξέρω...
Έχεις όμως τον τρόπο να στάζεις χρώμα στις μαύρες σκέψεις μου...
Έχεις τον τρόπο να ζωγραφίζεις ήλιο στο τοπίο μου...
Και πόσο θα ‘ θελα μάτια μου να σ’ ακούσω να λες «Πάντα είμαι εδώ»...
Γιατί ψέμα ή αλήθεια...
κάνει μέρες σαν κι αυτή να μοιάζουν ανοιξιάτικη εκδρομή...

"ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΣΙΜΟΓΛΟΥ "ΕΡΩΤΟΣ ΠΝΟΗ"